Czy jest możliwa przyjaźń między kobietą a mężczyzną? Wśród ludzi panuje głównie kilka opinii:
- oczywiście, jest możliwa, czemu by nie?
- nie ma takiej opcji
- jest możliwa, ale trzeba się kontrolować
- jest możliwa, ale te dwie osoby nie mogą się sobie podobać fizycznie
Co ja o tym myślę? Jest możliwa, ale jesteśmy tylko ludźmi, którzy mają uczucia i prędzej czy później jedna ze stron może się zakochać nawet po wielu latach. Ktoś krzyknie, że co ty za głupoty gadasz jak mam przyjaciółkę 20 lat i nigdy nic nie było. No i? Ja też mam i 30 lat i też do niczego nie doszło, a skąd mam wiedzieć czy kiedyś nie dojdzie? Bo to mało takich par jest co po latach przyjaźni zbudowali na tym związek, zwykle bardziej udany niż z „obcą” osobą? Związek ten ma o wiele łatwiej, bo oboje byście wiedzieli o sobie wszystko, nawet najgorsze brudy z życia, natomiast z nowo poznana osobą musicie zaufanie i relacje budować od samego początku i nie macie pewności czy to nie gra lub nie przejedziecie się na tej osobie po iluś latach, bo wyjdzie, ze tak naprawdę jej do końca nie znaliście. Jednak nie zawsze warto ryzykować utratę i wychodzić poza obręb przyjaźni. gdy związek nie wypali z przyjaźni raczej też niewiele zostanie.
Co się dzieje natomiast, jeśli obydwie z tych osób są atrakcyjne? Nic? 🙂 Nie jesteśmy zwierzaczkami, które kierują się tylko instynktem, chyba jeszcze potrafisz się powstrzymać jak widzisz piękną kobietę?^^ Jeśli nie to może polecam wizytę u jakiegoś psychologa czy coś:)
Taka przyjaźń na pewno jest możliwa, ale ciężka, czasem bardzo. Często jedna ze stron zacznie oczekiwać czegoś więcej, partnerzy czują się zazdrości o spotkania, są po prostu przeszkody. To nie wygląda tak samo jak kumplowanie się faceta z facetem. Ktoś może przejechał się na takiej przyjaźni lub jedna ze stron się zakochała i teraz będzie mówić, że nie istnieje, to nieprawda, po prostu tak trafiłeś, to nie znaczy, że ktoś inny nie może się przyjaźnić.
Wasze zdanie jest jakie, możliwa jest taka przyjaźń? Macie przyjaciół płci przeciwnej?
